پرم از عشق تو امشب ستاره ولی خالی‌تر از این بودنم من
میون خالی قلب شکسته‌ام پرم از آرزوی با تو بودن
همیشه با تو از فریاد گفتم از اندوه همیشه آشنایم
نگاهم کردی اما مثل فانوس نمیرم، گم نشم، تنها نباشم
اگه عادت پر از احساسه اما همیشه قلب من لبریزِ تو بود
به تو عادت نکردم عاشقم من اگه امشب حواسم پیش تو بود
نمی‌بینی مگه تنها نشستی؟ به غیر از قلب من عاشق نداری؟
حواس‌ات پیش من باشه ستاره! تو باید سر روی شونه‌ام بذاری
ببین امشب ستاره پرپرم من غم چشمات منو دیوونه کرده
میون دفتر شعرم نشستی شب شعرم چه بی تو سردِ سرده
حالا اینجا بدون هرگز نمی‌خوام واسه این آدما باشم یه عاشق
آخه تا کی بشینه توی شعرم بجای قافیه حرف از شقایق
نمی‌خوام چشم من هرگز ببینه به غیر از نور چشم تو، یه سوسو
فدای ناز چشمای قشنگت نمی‌گی مرد عاشق! عشق تو کو؟
دوباره این منم، یه مرد عاشق توی تنهایی شب‌هام نشستم
توی اون پرسه‌های گاه و بی‌گاه چراغ کوچه‌ها رو می‌شکستم
نمی‌دونی چه حسی داره وقتی که خورشیدو بجای تو ببینم
ستاره گم نشی، تنها می‌مونم چجوری بی چشات اینجا بمونم
دوباره آسمون روشن نشه باز خدایا زوده خورشیدو بیارن
اگه فردا بمونم بی ستاره چشای من برای کی ببارن؟
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: ستاره ، ،